18 jaar geleden dacht ik dat alle zelfstandige vroedvrouwen hetzelfde waren.
We zijn alternatief, want doen thuis bevallingen, we geven meer informatie dan je in het ziekenhuis of bij je gynaecoloog krijgt en waar je geest mee bezig is, heeft invloed op je lichaam.
Bleek ik even verkeerd te zijn.
Ja, er zijn zeker vroedvrouwen die in dezelfde richting werken als ik doe, maar ik ben er achter gekomen dat ik toch bijzonder ben.
Het verschil werd jaren geleden duidelijk toen ik van wacht was voor een collega voor een thuisbevalling. en ik had het geluk dat ik deze bijzondere dame op deze manier bij 2 thuisbevallingen mocht begeleiden. De nazorg deden we wat om de beurten. Want mijn collega had een hele zwangerschap mee een band opgebouwd en doordat ik de bevalling had begeleid is het belangrijk om achteraf puzzelstukjes mee te mogen helpen plaatsen en tegelijk is het zo bijzonder dat je hier samen nog even verder in wilt cocoonen.
Toen ik terug binnenkwam zei ze verheugd en blij in haar handen wrijvend... eens benieuwd wat je vandaag gaat brengen Els. Ik viel wat uit de lucht. Toen zei ze. Ja, met xx is het altijd gezellig ( mijn collega), maar jij hebt altijd van die extra truckjes en informatie en ik kijk uit naar wat je vandaag me gaat vertellen. Deze lieve mama was op dat moment al voor de 4de keer mama en al jaren holistische onthaalmoeder... en ze keek uit naar mijn tips, truckjes en wetenswaardigheden.
Ze hielp mijn ogen openen en ik werd gewaar van mijn eigen bijzondere begeleiding van mensen.
Want dat doe ik.
Kijken naar de situatie, naar de behoefte en het moment en dan al mijn kennis daarover zachtjes en liefdevol neerleggen. Zodat mama's kunnen groeien en bloeien. Handvaten krijgen en mogelijkheden. Keuzes en bijzonderheden. Herkennen en erkennen van instincten van zichzelf en hun baby.
Pas mocht ik een koppel begeleiden tijdens hun miskraam. Op 12 weken kwamen ze er achter dan hun kindje gestopt was met groeien op 8 weken. Deze bijzondere gynaecoloog legde mogelijkheden uit en stuurde hen naar huis met een nieuwe afspraak over enkele dagen. Ze mochten verwerken en ontdekken welke weg ze wilden bewandelen. Zonder druk, zonder acute acties. In rust. Maar verdrietig. Ik werd gecontacteerd en ging naar hen toe. In gesprek, in voelen, in stilstaan.
Mogelijkheden werden besproken, voor en nadelen, en weer in voelen en in stilstaan.
De kracht van haar lichaam, het verdriet van haar verlangen.
Loslaten.
Die avond begon het spontaan te rommelen, maar zette niet door. Ik kwam nog eens langs en we lieten verder los. In berusting, in liefde, in schoonheid en ook vertrouwen. Die avond rommelde het nog heviger en het lichaam liet nu ook los.
Door jou, Els. Ik had dat laatste zetje nodig, van jou. Dank je wel. Ik weet welke vroedvrouw ik de volgende keer kies!
Vroedvrouw zijn, is niet alleen correcte parameters creëren en begeleiding van jou in jouw prille moederschap en vaderschap. Het is zien en erkennen en naar de oplossing zoeken die het beste bij jullie past. Het is woorden geven aan instincten, slimme truckjes om het leven samen makkelijker te maken, inzichten in reacties en vertrouwen in oerinstincten. En boven alles: is het jouw kracht versterken.
Dan pas ben ik een gelukkig mens, en een gelukkige vroedvrouw.
