Al 25 jaar wordt ik zelf geconfronteerd met het verloop van mijn eigen zwangerschappen en bevallingen en het effect daarvan op mijn kinderen.
25 jaar geleden beschreef een vrouw op een bijscholing hoe mensen zich gedragen nadat ze geboren zijn via een keizersnede en ik herkende 100% mijn 1 jarige dochter.
En mijn zoektocht was gestart: observeren, lezen, bijscholingen volgen.
Mijn derde zwangerschap was ongepland, mijn relatie liep niet goed en er was op dat moment eventjes rust. Ik kon het niet aan om weer verwijten van mijn man over het aantal kinderen te krijgen. Dus overwoog ik abortus om onze relatie te redden. Mijn man bleek onverwacht blij met dit kindje, we besloten wel overwogen hem te ontvangen, maar toen ik 3 maand zwanger was verliet ik hem. Leerde iemand kennen die mij dan weer verliet vlak voor de geboorte.
Een opleiding haptonomie voor vroedvrouwen beschreef het effect op mensen die geboren zijn na een bewust verbonden zwangerschap en daar waar die verbinding niet optimaal verliep. Weer herkende ik mijn kind, nu mijn 2de zoon.
Ik las dat baby's en moeders nauw verbonden zijn met elkaar en ze precies kunnen aanvoelen wat er speelt. Dat schrikken voor een slang tijdens een zwangerschap kon leiden tot angst voor slangen bij het kind.
Dat geboren worden met een navelstreng omstrengeling zorgt voor een grote aversie tegen coltruien.
Ik liep stage op een neonatale afdeling en ging op onderzoek: een baby die niet goed dronk ( en dat moest echt tegen de klok in) moest ik tot drinken krijgen. Maar hoe? Wat ik ook deed het hielp niet. Toen ging ik voelen aan mijn eigen lijf. Ik voelde een gewrongen gevoel bij mijn middenrif, liet expres een boer en de baby volgde vlak nadien en dronk de rest van zijn flesje op. Ik ging het testen bij alle baby's en het werkte!
Als het als vreemde al zo sterk werkt, hoe zou het dan zijn bij je eigen mama en papa?
Nog veel sterker natuurlijk.
En toen volgde ik de basis opleiding: baby therapie bij Rien Verdult. Over pre -en perinataal trauma.
Mijn verdieping ging nog verder, aangevuld met eigen belevingen.
Mijn zaadcelreis die traumatisch is; mijn innesteling, zo eng, omdat de baarmoeder super rood glanzend glad was dat ik angst had elk moment weg te kunnen glijden, zeker als ik me ging ont-wikkelen.
Ik geloof heel erg dat we onze kinderen grote cadeaus geven door aan onszelf te werken.
En ik geloof dat praten alleen vaak niet voldoende is, omdat al onze herinneringen ook in ons celgeheugen opgeslagen zit.
De energetische massage helpt om los te laten van datgene wat jouw reactie patroon oproept, meestal heel onbewust. Het helpt al je opgeslagen herinneringen die je niet meer nodig hebt uit je systeem te krijgen.
Het helpt duidelijker je eigen grenzen te herkennen en te bewaken, zonder angst of schuld gevoel. Het helpt om vrijer te zijn in het ontvangen van je kindje, maar ook in de opvoeding. En in je instinctieve reacties.
Ben je nog niet overtuigd van mijn relaas? Luister dan zeker naar Anna Verwaal.
Doe het niet in de auto, omdat het jouw eigen pijnpunten kan aanraken, en neem de tijd ervoor. Het duurt wel even, maar de informatie zal je meeslepen.
Ik wens jou een zwangerschap en bevalling toe op eigen kracht, en zeker aan jullie kindje op komst.
Niet bepaald door angsten en trauma's van jou ( gekregen ook vanuit verleden van je voormoeders), je partner, en de geboortebegeleiders.
In liefde Els